Alhamdulillah...pd 29 April 2010 kami terima tamu dr beberapa tempat serentak..dr Bingen (dh biasa dtg..)dr Perancis..Nisa..dr München..Mima dan juga tamu regular hehehe kak liza dan abg azam...dr Idstein
(Mima, Hariana, Nisa, Huda, K.Liza, Farah n aqin....)
Sebenarnya adik2 ni berkumpul di Bingen sempena gathering Wihdah yg julung2 kali diadakan...dh kebetulan Bingen dan Idstein tak jauh mana...saya jemput mereka terus ke rumah...kak liza pula saya jemput sbb mmg susah nak dapat cakap dgn kak liza pun lately walaupun via chating..huhuhu...sibuk betul dgn kuliah and exam kesian...Alhamdulillah saya dh lepas sumer tu..tinggal satu jer lagi ni...tu pun malasnya..Allah jer yg tahu...
Semalam sebenarnya saya ada termine dgn SV berkenaan thesis saya...(pukul 11pg) dan ikut perancangannya tamu akan sampai dalam pukul 1…alamak! Macam mana ni? Saya berkira2 dgn suami...tak sempat nak masak ni...suami mmg dah pakar dalam masakan sebenarnya..saya boleh jer serahkan tugas memasak padanya kalau mahu..tapi suami pula tak berapa lepas kalau saya ke Uni bersendirian dalam keadaan kesihatan yg begini...dia berkeras mahu temankan saya ke Uni...
Memang saya pun tak berani nak keluar ke bandar bersendirian...cepat sgt nak pitam...semasa tamu2 menetapkan tarikh utk dtg...saya gagahkan diri keluar ke bandar mencari apa yg patut...berjalan 2-3 langkah..berhenti berehat...jalan lagi..berhenti lagi...matapun cepat sgt berpinar...manalah suami nak lepaskan saya pergi sorang ker Uni...
Memang suami kata biarla dia sorang saja yg pergi cari barang di bandar...tapi tahu sajalah...org lelaki shopping dgn org pompuan shopping...ada jer benda yg tak kena..drpd saya berleter kat rumah...baik saya ikut sekali..lagipun saya kena juga gagahkan diri bangun...kalau asyik duduk jer...bila nak baik? Dh tu macam mana nak layan tamu nanti kan?
Nasib baik pertemuan dgn SV tak lama...Alhamdulillah..lepas jumpa..terus balik rumah...dalam hati dok berkira2...sempat lagi ni..nak masak sblm tamu2 tu sampai...tapi oleh sbb sampai jer rumah..keadaan pun dh semput...rilek la dulu dlm 10minit...ambik nafas hehehe...suami la bergegas potong ayam...
Ikut plan awalnya tamu2 ni akan bermalam di rumah..tp dh masing2 mengejar masa..tak jadi pulak huhuhu..sedihnya...stok makanan yg dibeli mmg la utk tamu2 ni...saya ni bukan apa..dh sekarg ni Cuma tinggal saya, suami dan sorang jer anak kami...so kalau beli byk..nanti membusuk jer dlm peti ais tu...tu yg risau...membazir..nanti Allah marah...betul tak?
Tepat jam 1.45 loceng rumah berbunyi..heheh...senyum meleret saya...entahla..suka betul kalau ada tamu datang rumah...sbenarnya masak tak siap lagi pun..tapi takperla..dh dekat nak siap...bukan masak yg hebat2 pun...biasa2 jer..kari ayam, telur goreng, sambal belacan, timun, keropok..heheh atas permintaan ramai..budu pun dikeluarkan juga hahahaha...saya yg tak berselera terus berselera...(tu yg suami pun tak kisah kalau saya jemput tamu dtg...sedangkan kalau ikut keadaan saya ni...badann sendiri pun tak larat nak angkat...macam manala nak masak utk tamu..naak layan tamu..tapikan saya pun tak tahu la..kalau tamu dtg jer..ada rasa lain macam sikit la...terus larat jer...pelik bin ajaib...saya kadang2 risau gak bila nak jemput tamu ni...di buatnya saya takleh bangun macam mana la...kesianla kat suami nak urus sumer...tapi Alhamdulillah...setakat ni elok2 jer saya bangun masak!)
Dah saya tahu tamu saya tak jadi bermalam...apa lagi...pulun la borak tak henti2...tak sedar pun dh dekat nak malam...tak puas rasanya kejap sgt jumpa..Mima dan Nisa selama ni tak pernah jumpa pun..Cuma chatting jer...ni baru berpeluang berjumpa...mmg tak puas beramah mesra...takper la ..kalau ada rezeki kita jumpa lagi di bumi German ni...kalau dh takder rezeki di sini...insyaAllah kita jumpa di Malaysia.
to Farah...kna tuntut janji tuuuuuu
